Sır

Kur’an-ı Kerim’de bazı surelerin başında yer alan ve anlamları insanlar tarafından bilinmeyen “Huroof-u Mukattaa” harfleri bulunmaktadır. Allah tarafından bu harflerin anlamlarının açıklanmamasında ne kadar hikmet saklıdır, kim bilir? Bu harfler, bir kişiye kendi sınırlarını hatırlatırken kulluk bilincini geliştirip Rabbini hatırlatan ve insanın anlayışını aşan gayba dair bilgi sunan harflerdir. Belki de sadece Peygamber Efendimiz’e (SAV) açıklanmıştır; zira Kur’an, insanlar arasında ona ulaşmıştır.

Bu eser, toplamda dokuz özel surenin başında bulunan Huroof-u Mukattaa’yı içermektedir. Sırasıyla, gizli anlamları olan toplam 19 harf yazılmıştır: “Yâ, Sîn,” “Nûn,” “Kaf,” “Sad,” “Elif, Lâm, Râ,” “Elif, Lam, Mim,” “Elif, Lam, Mim, Ra,” “Tâ, Hâ” ve “Tâ, Sîn.” Bu harf sayısı aynı zamanda “Bismillâhirrahmânirrahîm” ifadesindeki 19 harfi bize verir ve bu sayede eser, Besmele’yi gizli bir şekilde okumamızı sağlar.

“Yâ, Sîn” hakkında Peygamber Efendimiz (SAV), “O, Kur’an’ın kalbidir” buyurmuştur. Bu vesileyle, harfler yeni bir hüsn-i hat tekniğiyle eserin en belirgin noktasına uygulanmıştır. Buradaki yenilik, harflerin kalemle yazılmamış olmasıdır. Kur’an’ın kalbi olan “Yâ, Sîn,” kâğıdın kendisidir. Kompozisyonun bütünü, tıpkı bir insanın kalbine tabi olduğu gibi, bu harfin tecellisine tabidir.

Eserin genel görünümünde toplam dokuz katman görülebilir. Her harfin formu ve icrası, izleyicinin eseri anlama çabasını artırır ve harflerin gizli anlamlarına işaret eder. Çerçeveyi aşan büyük nokta, “Nûn” harfine aittir. Bu nokta, hüsn-i hat sanatını icra eden sanatçının yazılarının ve eylemlerinin her zaman eksik olduğunu hatırlamasına yardımcı olur; zira insan eksiktir, yalnızca Allah eksiklikten münezzehtir.

“Yâ, Sîn” ifadesindeki “Tâ, Hâ” ve “Tâ, Sîn” harfleri, iki noktada yer almaktadır. Hz. Musa ve Hz. Süleyman peygamberleri hatırlatan bu harflerin, tıpkı iki göz gibi bize baktığını ve bizim kavrayamadığımız anlamlar taşıdığını kim bilebilir?

Üst kısımda yer alan dikdörtgen alan, tam olarak Kâbe’nin ölçüsündedir. İçindeki dolunay benzeri nokta hem Peygamber Efendimizi hem de ihram giymiş şekilde tavaf eden Müslümanları simgelemektedir. Bu iki nokta aynı zamanda “Kaf” harfinin noktalarıdır ve siyah noktadan sarkan tüm harfler, Hz. İbrahim ve Hz. İsmail’i hatırlatmaktadır; bu yönüyle bu harfler, Kâbe örtüsünden sarkıyor gibi görünmektedir.

Eserin çok boyutlu yapısı, izleyicisine derin bir anlam dünyası sunmaktadır. En alt bölümde, Muddessir Suresi’nin ikinci ayeti neredeyse görünmez bir şekilde yazılmıştır: “Kalk ve uyar!” Bu emir, Peygamber Efendimiz’in (SAV) İslam’ı insanlığa tebliğ etmekle görevlendirildiği hitaptır. Eserde bahsedilen Huroof-u Mukattaa’yı yorumlayabilecek tek kişi Peygamber Efendimiz’dir (SAV) ve bu bağlamda, Kur’an ayetleriyle insanları uyarırken bu anlamlar şüphesiz ona rehberlik etmiştir. Bu ayetin tercih edilmesinin tek nedeni, gizli bilginin yalnızca ona açıklanmış olma ihtimalidir.

En doğrusunu Allah bilir. Bu eser, hüsn-i hat sanatının kavramsal yönüne büyük önem vermekte ve güzel yazının dekoratif ve estetik tarafını, gelenekle tamamen uyumlu bir şekilde, özgün bir sunumla görünür kılmaktadır.