Hû-IV

Bu eser, büyük Endülüslü Arap âlimi ve mutasavvıfı İbn Arabi’ye (ö.1240) atfedilen güzel bir şiirden ilham almıştır:

Biz harflerdik, yüce! Henüz söylenmemiştik

Yüceler Yücesi’nin zirvesinde korunmaktaydık.

Orada Ben, Sen’im, biz Sen’iz,

Ve Sen O’sun, ve Her Şey O’nda O’dur.

Ulaşana sor ne kadar uzağa gittiğini.

Bu eser, İlahi İsimlerden biri olan Huwa’yı oluşturan iki harfi, hâ ve vâv harflerini görsel olarak temsil etmektedir. “Biz harflerdik, yüce! Henüz söylenmemiştik.” dizelerinden ilham alınarak, eser, bu iki harfin izole formlarından Huwa kelimesine dönüşümünü keşfeder. Harfler, bir diyalog içindeymiş gibi farklı biçimler ve şekiller alarak nihayetinde İlahi’yi ifade eden kelimede birleşir.

Kompozisyon, 22 ayar altın mürekkep ve siyah mürekkep kullanılarak, büyük bir kalemle uygulanan anıtsal câlî sülüs yazı stilinde işlenmiştir. Siyah mürekkep, hat sanatında nihai renk olarak kabul edilir ve varlık ile yokluk arasındaki ilişkiyi simgeler. Bu renk, tüm renklerin toplamı olduğu kadar onların tam yokluğunu da ifade ederek İlahi ihtimali simgeler. Altın ise manevi derinliği temsil eder ve semaya işaret eder.